Onder die titel komt een groepje Oekraïense bewoners wekelijks bij elkaar o.l.v. Riekje van Osnabrugge (geestelijk verzorger) en Zehra Robbesom (stagiaire Ervaringsdeskundige).
Taal
Riekje noch Zehra spreekt Russisch of Oekraïens, maar de deelnemers hebben aangegeven dat ze graag hun Nederlands oefenen. De afspraak is dan ook dat we voornamelijk Nederlands spreken. Waar het niet anders kan, gebruiken we de tolk-capaciteiten van een deelnemer of een vertaal-app. Ieder doet zijn of haar uiterste best om de ander te begrijpen en zelf goed begrepen te worden. Een kunst op zich en een bron van frustratie én hilariteit!
Opzet
De opzet is eenvoudig en elke keer hetzelfde: na een rondje hoe het met iedereen gaat, lezen we samen een ultra-korte tekst en gaan daarover met elkaar in gesprek. We ronden af met de vraag wat iedereen van de avond meeneemt naar huis.
Wat maakt deze bijeenkomsten toch bijzonder en kostbaar?
Setting: ruimte voor lichaam en ziel
Allereerst is het de setting: de sfeer is gezellig, er wordt gelachen (ook wel eens wat traantjes gestort), er zijn koekjes, er is thee. Deelnemers zijn echt even helemaal weg. Weg uit de stressvolle werkomgeving met vermoeiende werktijden en vragende collega’s. Weg ook uit de eigen krappe woning die ze vaak moeten delen met anderen. Waar dus letterlijk weinig ruimte is voor het lichaam én voor de ziel om even op adem te komen. En precies dát gebeurt in deze groep: tijd voor jezelf.
Inhoud
De gekozen tekstjes hebben meerdere betekenislagen, die bij ieder eigen associaties oproepen. Al lezend, luisterend en pratend worden herinneringen wakker gemaakt en inzichten gevonden, worden levenswijsheden opgediept en gedeeld. Mensen vinden bij elkaar herkenning en erkenning van eigen verdriet, zorgen, vreugde en hoop. Als geestelijk verzorger stelt Riekje af en toe een verdiepende vraag, nodigt ze stillere mensen juist uit om zich uit te spreken, draagt ze zorg voor veiligheid en vertrouwelijkheid. Zehra’s inbreng als ervaringsdeskundige kan soms nieuwe impulsen geven aan de gesprekken die de onderlinge herkenning kunnen vergroten.
Wat deelnemers zeggen mee naar huis te nemen:
“Ik vind het hier steeds minder eng om Nederlands te spreken, ik voel me zekerder”
“Deze bijeenkomsten geven me het gevoel lid te zijn van een grote familie, dat voelt heel vertrouwd en veilig”
“Ik ga doordenken over het thema tijd, er zitten zoveel kanten aan!”
Ik ga elke keer naar huis met een fijn gevoel en een blijde glimlach”
Samen zijn we zo op zoek naar veerkracht en inspiratie in en buiten onszelf om het leven weer aan te kunnen.
Voorbeelden van een tekstje: (eventueel)
Een meisje
Ze wacht.
Nee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.
Ze danst,
ze danst met lange, ranke passen,
langzaam en aandachtig,
ze houdt haar ogen dicht,
ze danst door deuren en door ramen
en door lange lankmoedige dagen-
hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer-
en telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt,
denk ze: Ik?
ik val niet, ik dans.
Toon Tellegen
Uit: Kruis en munt
Of:
I am here now
De wereld om je heen raast maar door. Soms is het leven zo druk, dat er weinig tijd overblijft om te leven. Een jongeman staat op het water in de vijver en weerspiegelt in het water. Hij staat op blote voeten en draagt een los-vallende broek, alsof hij zojuist uit bed is gestapt. Zijn ogen zijn gesloten, maar zijn lichaam opent zich. Het beeld van deze jongeman symboliseert een rustmoment waarin hij verbinding maakt met zichzelf en zijn omgeving. Of het nu regent, sneeuwt, stormt of zonnig is, de jongeman die in de vijver staat, pakt zijn rustmoment. De ontspannen man helpt de bewoners van Holland Park eraan herinneren om af en toe te genieten van het moment. Je hebt niets meer nodig om gelukkig te zijn.
(Het ruim 3,5 meter hoge bronzen beeld staat in de vijver in het Thérèse Schwartzepark in Holland Park. De kunstenaar, Lotta Blokker, gaf het beeld de titel: ‘I AM HERE NOW’.)
